- шіл
- Шіл аяқ. Сидиып қалған, жіпжіңішке аяқ. Алушысы түскір де алуантын. Желпілдеген жасы, сүйріктей сұңғағы, ш і л а я қ сидаңы, балпаң қаққан бөкселісі… (Р.Отарбаев, Бідің ауыл., 36). Шіл сирақ. Шілдің сирағындай жіпжіңішке сирақ. Алдында мүйізі абажадай қоңыр құлжа, соңына таман жанына шыбындай ғана ш і л с и р а қ құралайын ілестірген ене киік (Е.Тұрысов, Құралай., 69).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.